ایرنا: روزنامه آمريكايي واشنگتن پست روز جمعه در مقاله‌اي با عنوان "رايس خود را براي مذاكره با ايران آماده كند"، نوشت: احتمال دارد طي چند ماه آينده "كاندوليزا رايس" وزير امور خارجه آمريكا يا يكي از همكاران ارشد او وارد مذاكره با نمايندگان جمهوري اسلامي ايران شوند. ء
ديويد ايگناتيوس در اين مقاله نوشته است: گمان مي‌كنم رايس در حال بررسي مشهورترين مورد مذاكره آمريكا با يكي از دشمنانش است، مذاكره محرمانه‌اي همانند آنچه كه "هنري كيسينجر" وزير امور خارجه سابق آمريكا با چين در اوایل دههءهفتاد انجام داد.ء
واشنگتن پست افزوده است: اخيرا ابعاد جديدي از ديپلماسي محرمانه كيسينجر در قبال چين از سوي آرشيو محرمانه ملي آمريكا منتشر شده است كه در آن بطور خلاصه برخي از مذاكرات بسيار حساس وي ذكر شده است. ء
اين اسناد نشان مي‌دهد كه ديپلماسي كيسينجر بر اساس استفاده از "الفاظ مدرن بصورت بي‌پرده" استوار بوده است. ء
واشنگتن پست مي‌نويسد: كيسينجر به عنوان يك ديپلمات ارشد بسيار صريح و بي‌پرده سخن مي‌گفت و در مذاكرات خود با مقاماتی نظیر حولای نخست وزیر چین در سال 1972 حتی به شایعه پراکنی، ریشخند کردن و چاپلوسی می پرداخت.ء
اين‌امر حتي "جو" را نسبت به‌تمايل كيسينجر به پرداختن به هرگونه موضوعي خوشبين و خرسند مي‌كرد و در آغاز روابط آمريكا و چين چنين القا مي‌نمود كه هيچ محدوديتي در مذاكرات وجود ندارد. ء
به نوشته واشنگتن پست، "در تمامي مذاكرات كيسينجر اين اصل اساسي سياست خارجي وجود داشت كه ملت‌هاي منطقي در راستاي منافع خود عمل مي‌كنند. ء
نويسنده واشنگتن پست افزوده است به عنوان مثال كيسينجر در مذاكرات خود با نخست وزير چين براي به حاشيه راندن موضوع جنگ ويتنام مي‌گويد ما معتقديم كه آينده روابط آمريكا و پكن براي آينده آسيا بسيار مهم تر از آن چيزي است كه در كامبوج و ويتنام اتفاق افتاده است. ء
واشنگتن پست نوشت: كيسينجر همچنين درباره درس‌هايي كه مي‌توان از تجارب ديپلماتيك وي در خصوص راهكار جديد آمريكا در قبال ايران اتخاذ كرد اظهار داشته كه "من نمي‌خواهم به رايس مشورت عمومي ارائه كنم، ولي آمريكا بايد بدنبال يافتن منافع امنيتي مشترك با ايران باشد، زيرا تا زماني كه ايراني ها از اقدامات بي‌پروا و بي‌ثبات‌كننده اجتناب كنند، يك ايران مرفه و قدرتمند آمريكا را تهديد نخواهد كرد. ء
كيسينجر به واشنگتن پست گفته است: ايران بايد بين يك ملت واحد بودن و يا مشكل زا بودن يكي را انتخاب كند، اگر اولي را برگزيند منافع ملي آن با منافع ما (آمريكا) تداخلي ندارد.
به گفته وي، "اگر نگراني ايراني‌ها امنيت و پيشرفت كشورشان است اين امر با منافع آمريكا مطابق است. اگر ايران به اقتصاد جهاني بپيوندد مي تواند به زودي به قدرت اقتصادي منطقه تبديل شود". ء
كيسينجر به واشنگتن پست گفته است: هيچ دليل منطقي براي تهديد امنيتي ايران از سوي آمريكا وجود ندارد و وجود ايراني باثبات و مرفه در راستاي منافع ماست. ء
واشنگتن پست در پايان مي‌نويسد: به نظر مي‌رسد يك درس آشكار كه دولت "جرج بوش"، رييس جمهوري آمريكا مي‌تواند از "نحوه برقراري ارتباط با چين" از كيسينجر بگيرد اين است كه در ارتباط با ايران نبايد خيلي محتاطانه عمل كند. زمان براي مذاكره با ايران فرارسيده است. ما نمي‌توانيم آغازي فشرده را با ايران داشته باشيم بلكه بايد با مذاكراتي جامع آغاز كرد كه منافع امنيتي ايران، آمريكا و متحدانش در آن لحاظ شده باشد. ء
ديويد ايگناتيوس در اين مقاله نوشته است: گمان مي‌كنم رايس در حال بررسي مشهورترين مورد مذاكره آمريكا با يكي از دشمنانش است، مذاكره محرمانه‌اي همانند آنچه كه "هنري كيسينجر" وزير امور خارجه سابق آمريكا با چين در اوایل دههءهفتاد انجام داد.ء
واشنگتن پست افزوده است: اخيرا ابعاد جديدي از ديپلماسي محرمانه كيسينجر در قبال چين از سوي آرشيو محرمانه ملي آمريكا منتشر شده است كه در آن بطور خلاصه برخي از مذاكرات بسيار حساس وي ذكر شده است. ء
اين اسناد نشان مي‌دهد كه ديپلماسي كيسينجر بر اساس استفاده از "الفاظ مدرن بصورت بي‌پرده" استوار بوده است. ء
واشنگتن پست مي‌نويسد: كيسينجر به عنوان يك ديپلمات ارشد بسيار صريح و بي‌پرده سخن مي‌گفت و در مذاكرات خود با مقاماتی نظیر حولای نخست وزیر چین در سال 1972 حتی به شایعه پراکنی، ریشخند کردن و چاپلوسی می پرداخت.ء
اين‌امر حتي "جو" را نسبت به‌تمايل كيسينجر به پرداختن به هرگونه موضوعي خوشبين و خرسند مي‌كرد و در آغاز روابط آمريكا و چين چنين القا مي‌نمود كه هيچ محدوديتي در مذاكرات وجود ندارد. ء
به نوشته واشنگتن پست، "در تمامي مذاكرات كيسينجر اين اصل اساسي سياست خارجي وجود داشت كه ملت‌هاي منطقي در راستاي منافع خود عمل مي‌كنند. ء
نويسنده واشنگتن پست افزوده است به عنوان مثال كيسينجر در مذاكرات خود با نخست وزير چين براي به حاشيه راندن موضوع جنگ ويتنام مي‌گويد ما معتقديم كه آينده روابط آمريكا و پكن براي آينده آسيا بسيار مهم تر از آن چيزي است كه در كامبوج و ويتنام اتفاق افتاده است. ء
واشنگتن پست نوشت: كيسينجر همچنين درباره درس‌هايي كه مي‌توان از تجارب ديپلماتيك وي در خصوص راهكار جديد آمريكا در قبال ايران اتخاذ كرد اظهار داشته كه "من نمي‌خواهم به رايس مشورت عمومي ارائه كنم، ولي آمريكا بايد بدنبال يافتن منافع امنيتي مشترك با ايران باشد، زيرا تا زماني كه ايراني ها از اقدامات بي‌پروا و بي‌ثبات‌كننده اجتناب كنند، يك ايران مرفه و قدرتمند آمريكا را تهديد نخواهد كرد. ء
كيسينجر به واشنگتن پست گفته است: ايران بايد بين يك ملت واحد بودن و يا مشكل زا بودن يكي را انتخاب كند، اگر اولي را برگزيند منافع ملي آن با منافع ما (آمريكا) تداخلي ندارد.
به گفته وي، "اگر نگراني ايراني‌ها امنيت و پيشرفت كشورشان است اين امر با منافع آمريكا مطابق است. اگر ايران به اقتصاد جهاني بپيوندد مي تواند به زودي به قدرت اقتصادي منطقه تبديل شود". ء
كيسينجر به واشنگتن پست گفته است: هيچ دليل منطقي براي تهديد امنيتي ايران از سوي آمريكا وجود ندارد و وجود ايراني باثبات و مرفه در راستاي منافع ماست. ء
واشنگتن پست در پايان مي‌نويسد: به نظر مي‌رسد يك درس آشكار كه دولت "جرج بوش"، رييس جمهوري آمريكا مي‌تواند از "نحوه برقراري ارتباط با چين" از كيسينجر بگيرد اين است كه در ارتباط با ايران نبايد خيلي محتاطانه عمل كند. زمان براي مذاكره با ايران فرارسيده است. ما نمي‌توانيم آغازي فشرده را با ايران داشته باشيم بلكه بايد با مذاكراتي جامع آغاز كرد كه منافع امنيتي ايران، آمريكا و متحدانش در آن لحاظ شده باشد. ء
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر